voornemens

door

Wat als … 2019 gewoon gigantisch plezant wordt.

Nieuwjaar vuurwerk

Foto van Jingda Chen op Unsplash

Ik ben sowieso niet de persoon voor het maken van voornemens rond nieuwjaar. Buiten eens wat meer boeken lezen of zo. Wat mij in 2016 lukte, maar in 2017 en 2018 dan weer niet.

Maar weet je wat, voor 2019 heb ik maar één voornemen en dat is er een gigantisch plezant jaar van maken. Wat er ook gebeurt. 2018 was niet mijn beste jaar, maar dat waren 2017 en 2016 ook niet. Eigenlijk ging het sinds 2015 alleen maar ‘down hill’. Dat is met momenten zeer confronterend. Al 3 jaar sturen vrienden en familie mij kerstkaarten waarin ze verkondigen dat het een beter jaar zal worden, maar het werd nooit beter. Dat is meteen ook de reden waarom ik dit jaar geen kerstkaartjes heb verstuurd. Nu al mijn excuses aan iedereen die er eentje verwachtte. Ik heb die van jullie allemaal ontvangen en ze staan hier mooi op mijn kast. En in 2019 krijgen jullie er ook eentje van mij, dat is beloofd!

Toch kijk ik op 2018 niet terug alsof het een rotjaar was. Dat doe ik met 2016 wel, dat was een gigantisch kutjaar (met weliswaar ook mooie momenten) waarvan ik vooral het verdriet herinner. 2017 was overwegend mooi, tot het eindejaar aanbrak en er tranen zijn beginnen vloeien die niet meer gestopt zijn tot in april/mei 2018. Maar vanaf juni 2018 zijn er nog zoveel mooie momenten geweest. Waarvoor dank aan mijn vrienden, mijn familie en mijn collega’s (die eigenlijk ook vrienden zijn ;-)) om mij op sleeptouw te nemen. En te besluiten dat ik niet te veel binnen moest zitten. Niet dat ik dat al veel doe :-).

Of 2019 beter zal worden, weet ik niet. Ik hoop wel dat ik nu alle shit die ik over me kon krijgen gehad heb. Maar zelfs als er nog shit zou zijn, dan zou ik dat wel overleven. Dat is het voordeel als de persoon waarvan je denkt dat het de ‘liefde van je leven’ is, je genadeloos dumpt. Als je dat overleeft, kan je alles overleven. Alleszins dat denk ik toch :-).

Dus dit jaar geen: ik ga meer boeken lezen, ik ga meer bloggen, ik ga het rustiger aan doen … dat laatste kan ik sowieso niet.

Ik ga dus niet stilzitten. Er is die bucket list nog weet je wel. Ik heb superveel plannen voor 2019, sommigen maken mij bang, voor sommigen koester ik de vrees dat ik ze nooit kan verwezenlijken (maar ik blijf toch proberen) en van sommigen word ik superenthousiast. Het eerste plan is normaal om vanaf februari elke dinsdagavond aan een klimmuur te hangen. Als die inschrijving lukt. En van daaraf zien we wel weer …

Ik wens al mijn lezers een prachtig 2019 toe. Met veel mooie dromen, veel plezier en weinig verdriet!

 

door

Dit was december/Dit was 2015

Maandelijks blik ik terug op wat er op mijn pad kwam. Voordat je het weet is er immers weer een jaar voorbij.

Cinema: de laatste drie maanden van het jaar deed ik nog een inhaalbeurt. Waar ik in oktober nog naar The Intern ging en in november naar Mockingjay, was het in december tijd voor de nieuwe Star Wars. En neen, da’s geen bevlieging, want ik heb al die films trouw gezien. Alhoewel dat ik mij dat voor episode 1-3 precies nog een beetje beklaag. Die deden de franchise echt geen eer aan. Met episode 7 zijn ze terug op het juiste pad (het pad van de oude films, that is). Ik hield m’n hart op voorhand nochtans vast, want de regisseur is J.J Abrams. Je weet wel die kerel die verantwoordelijk is voor Lost, maar J.J. deed dus wat er van hem verwacht werd :-).

Blogbrunch 2.0: ik ging naar de blogbrunch en dat was net zoals de vorige keer een leuke ervaring met fijne babbels.


Lopen: in december werd er terug meer gelopen. Op 5 december liep ik de Urban Trail van Mechelen, maar ook daarna hield ik het ritme aan. Meer zelfs december was in 2015 de maand waarin ik het meeste aantal kilometers liep. Ik moet al teruggaan naar mei 2014 voor een maand waarin ik er meer deed. Dat was ook de maand waarin ik de 20 van Brussel liep, dus redelijk logisch. Ik hoop dat er hiermee een einde komt aan m’n fameuze loopdip. Het plezier dat ik er in 2014 in had, is helaas nog wel niet volledig teruggekeerd. Dat wil niet zeggen dat ik het tegen m’n goesting doe, maar het is niet meer met dezelfde goesting als toen. Ik heb me alvast wel ingeschreven voor de Urban Trail van Antwerpen samen met een collega. Hopelijk zorgt dat voor voldoende motivatie.

Tv en cosmo: Vanaf 23  december tot het einde van het jaar had ik verlof en zo heb ik onze digibox wat kunnen opkuisen, want daar stond nog heel wat op van toen we op verlof waren: Revenge, Het Huis, Merci Merckx. Tevens kon ik wat bijlezen in mijn Cosmopolitans (ik heb een abonnement op Cosmopolitan USA). Ik hoop dat dit me de kans geeft om in 2016 met een verse lei te beginnen en zo meer tijd vrij te maken voor boeken. M’n verlof verliep dus heel rustig, maar soms is dat alles wat een mens nodig heeft.

Kerst: kerstavond werd hier gevierd met mijn familie. We geven daar al een paar jaar geen cadeautjes meer, maar omdat het feest hier plaatsvond, hadden ze toch wat snoepjes en drank bij. Ons mama bracht ook een boekenbon mee. Op kerstdag kreeg ik een Tangle Teezer (en hoe geweldig is dat ding, dat werkt dus echt :-)) en het boek De Moord op Miss België van Marc de Bel. Dat laatste bleek dus praktisch onvindbaar en wordt niet meer bijgedrukt.

En het zit er dus op 2015. Wanneer ik erop terugkijk kan ik het jaar haast in twee delen verdelen. Een deel waarin het mij echt niet meezat en waarin ik heel diep zat. Het leek zo tergend traag te gaan 2015. Tot in juni, met mijn nieuwe job kwam er ineens vaart in en ging het zo snel dat het precies in een vingerknip voorbij was. Het was natuurlijk niet allemaal kommer en kwel tot juni. Er was de eerste boostyourpositivity, wat me heel veel plezier bracht. Maar toch was het tweede deel een veel fijner stuk: met de reis naar de States, enkele fijne uitstapjes en deel twee van boostyourpositivity. Ik hoop dat ik in 2016 op dat elan kan voortgaan! En ik wens jullie allemaal alvast een prachtig jaar!

 

door

Vakantievoornemens

Ik heb nooit echt in goede voornemens geloofd. Daarom maak ik er eigenlijk zelden met Nieuwjaar. Je houdt je daar toch niet aan. De laatste jaren betrap ik mezelf erop dat ik voornemens maak op vakantie. Zo besloot ik in 2012 na een wandeling in Bryce Canyon om aan mijn conditie te werken. Ik deed een wandeling waarvan ik dacht dat ze 5 km was, maar door een vergissing bleek dat slechts de korte versie van 2,5 km te zijn. Ik kwam helemaal uitgeput boven en was teleurgesteld in mezelf. Het moest maar eens anders bedacht ik me toen. Ik begon na die vakantie met lopen en ben nooit meer gestopt. Dit jaar deden we dezelfde wandeling trouwens opnieuw. Dit keer wel de 5 km en het ging (ondanks het feit dat ik mijn beste conditie nog moet terugvinden) echt veel vlotter dan vorige keer.

2015-09-12 14.58.57Vorig jaar besloot ik in Valencia dat het een goed idee was om een maandelijkse date met mijn beste vriendin in te plannen. Toen we beiden nog begeleiding deden in een vereniging voor mindervaliden zagen we elkaar nl. één à twee keer per jaar. Dat viel weg, omdat we er besloten ermee te stoppen. Dus moest er iets in de plaats komen, vond ik. En ik vind dat nog steeds een superbeslissing. We gaan dan goed eten, we praten bij en het is altijd een topavond.

Om een of andere reden denk ik op vakantie altijd na hoe het dus anders kan. Veel meer dan het nieuwe jaar luidt het voor mij een nieuw begin in. In zekere zin is dat ook logisch, omdat je tijdens zo’n vakantie tot rust kan komen. Rust in je lijf en je hoofd zorgt dan op zijn beurt weer voor duidelijkheid. Dit jaar heb ik besloten om wat minder tv te kijken. Ik ben een serieuze seriesverslaafde. Dat gaat ook niet veranderen, ik kijk graag tv en ik vind daar ook niets mis mee. Ik kijk namelijk heel gericht tv. Ik neem dingen op, haal series in huis en ik kijk ze vervolgens. Doelloos zappen doe ik niet. Ik creëerde voor mijzelf met andere woorden jaren terug al een soort netflix avant la lettre ;-). Sommige series kijk ik gelijk met de Amerikanen, sommige volg ik gewoon op Belgische tv en ik kijk natuurlijk ook wel een aantal Vlaamse programma’s. Maar het begon echt wel de spuigaten uit te lopen. Vorig jaar volgde ik op een bepaald moment 13 Amerikaanse series en keek ik er nog een tiental op de Vlaamse televisie. Mijn avonden zaten daardoor echt propvol. Bovendien waren er wel wat die ik eigenlijk niet meer zo graag zag (Vampire Diaries, The Originals, Once Upon a Time). Ik heb de neiging om te blijven kijken naar een serie, omdat ik wil weten hoe het eindigt. Soms blijkt dat dan op het einde van de rit serieus teleurstellend te zijn (ik kijk naar jou Lost, what a waste!). Het ergste is dat ik daardoor andere dingen links laat liggen. Ik kreeg begin 2015 het laatste boek van Els Beerten van mijn moeder. Ik heb het nog steeds niet gelezen! Ik zit hopeloos achter met mijn Cosmopolitans (waar ik een abonnement op heb) …

Ik had er eigenlijk schoon genoeg van. Het besef kwam dat ik mezelf dit aandeed. Voor een stuk heeft dit ook te maken met het feit dat ik graag met alles bij blijf. Ik word er dus wat gek van als ik achterloop en wil dan alles zo snel mogelijk inhalen! Het leek me hoog tijd om daarmee te stoppen en dus ging ik er met de grove borstel door. Het hielp ook wel dat er vorig jaar een aantal van mijn favorieten ten einde liepen. Voorlopig kijk ik nu nog naar: Awkward, Grey’s Anatomy, The Mindy Project & The Big Bang Theory. In het voorjaar komt daar dan nog Pretty Little Liars bij. Verder heb ik tijdens onze vakantie ook nog wel wat opgenomen: T, Project K, Merci Merckx, Scandal, Revenge, Mom, Zo man zo vrouw … Met het meeste zit ik hopeloos achter, maar ik ga me er niet meer druk in maken. Toen ik vorig jaar tijdens de kerstvakantie ziek werd, was ik bijvoorbeeld heel tevreden dat ik nog een volledig seizoen van Vermist op de digicorder had staan. Tijdens de zomervakantie had ik ‘s avond tijd om True Detective eens te bekijken. Er zijn altijd momenten waarop je wat meer tijd hebt en wat kan ‘binge watchen’. Momenteel heb ik daar geen tijd voor en dat is dan gewoon maar zo. Jammer genoeg ben ik sinds onze vakantie wel nog niet toegekomen aan het boek en m’n Cosmo’s. Ik had het ‘s avonds wat te druk. Maar nu zou er wat meer tijd moeten vrijkomen.

En ondertussen is er ook meer rust in mijn hoofd. Ik kijk nog altijd veel tv, maar er zit geen druk meer achter. De series die ik heb laten vallen, mis ik absoluut niet en misschien heb ik er vroeg of laat toch zin in om ze te zien. Dat zien we dan weer wel.

En jij maak jij voornemens? Tijdens je vakantie? Met het nieuwe jaar? Hou je je eraan? Of zit je ook met een verslaving waar je dringend vanaf moet ;-)?