Eens stilstaan bij de kleine dingen die je leven beter maken. Die het lichtpuntje vormen op een rotdag. Die je doen glimlachen tot achter je oren. Het kan al eens goed doen. Als iemand die het glas toch eerder halfleeg dan halfvol ziet, probeer ik er tegenwoordig wat meer bij stil te staan, te genieten van de kleine dingen. Het maakt mijn dagen, weken en maanden er alvast een stuk aangenamer op. Een overzichtje van wat mij de afgelopen weken gelukkig maakte:
-Op paasmaandag ging ik nog eens naar de cinema. Het was lang geleden, op tien minuten zijn we nochtans te voet bij de Utopolis. De film die we kozen was Kingsman: The Secret Service. Licht entertainment en zelfs op dat gebied scoorde hij niet zo goed, al geef ik de makers wel extra punten omdat ze Money for Nothing in de intro gebruikten. Maar zelfs al was de film geen topper, het deed nog eens goed om buitenshuis te zijn.
-Liefde voor Muziek: het programma Liefde voor Muziek deed mij opeens terug beseffen waarom ik ten tijde van Steracteur/Sterartiest zo’n fan was van Stan van Samang. Die versie van Goeiemorgend,goeiendag van Slongs Dievanongs was supermooi in zijn eenvoud. Deze week deed Guy Swinnen dat nog eens over met een nummer van Kate Ryan godbetert. En ook door Tom Helsens’ versie van Ella, Ella was ik geraakt. Enorm benieuwd wat ze een van de volgende weken met de nummers van Christoff gaan doen.
-Het zonnetje was de afgelopen week in het land en dat maakt mij spontaan goedgezind. Ook al moet ik nog maanden werken eer de eerste vakantieweek eraan komt, toch bezorgt het mij spontaan een vakantiegevoel. Ik hou verder van de geur van de lente in de lucht. Nu alleen nog wachten tot het eerste weekend waarbij de temperaturen boven de twintig graden klimmen, want zo’n woensdag met 25 graden waarbij je tot 19u achter je pc zit, zorgt toch wel een beetje voor een dubbel gevoel.
-Dankzij dat zonnetje ben ik woensdag voor het eerst sinds 6 maanden nog eens buiten gaan lopen. En zoals ik al vermoedde vind ik dat een pak leuker dan binnen op mijn loopband. Ook al kijk ik op Netflix naar How I Met Your Mother terwijl ik loop (ondertussen al bij seizoen 4 aanbeland), toch kijk ik om de 5 minuten naar de klok van mijn loopband. Neen, buiten lopen is echt zo veel beter.
–De belevenissen van Karen Damen in ‘Perfect?’: ik wist altijd al dat Karen een toffe madame was en vanaf dat Vijftv het programma voorstelde wist ik dat dit helemaal mijn ding ging zijn. Ik hou ervan hoe ze zo recht voor de raap is en haar onzekerheden deelt. Het zijn niet altijd dingen waarvan ik last heb of die ik zou doen (zo’n darmspoeling bijvoorbeeld no way, dat doet volgens mij meer kwaad dan goed), maar soms is het enorm herkenbaar. Zoals toen ze die fitheidstest ging doen. Mijn eerste soortgelijke test was ook erg confronterend. Wat er mij trouwens aan doet denken dat ik dat dringend terug eens moet laten doen. Vroeger deed ik dat via de Fitbus, maar die lijkt niet meer te bestaan. Er zitten ook dingen bij die ik zelf wel eens zou willen laten doen (zoals zo’n huidanalyse), maar ik wil niet weten wat al die testen kosten.
Trouwens ik ben altijd grote fan geweest van Jani Kazaltzis en nog steeds. Ik deel zijn mening niet altijd. Mijn teva’s smijt ik niet buiten, omdat dat het enige schoeisel is waar ik op vakantie blaarloos mee kan rondwandelen. Maar verder ben ik het vaak eens met hem. Ik heb altijd gezegd dat hij bij mij thuis altijd welkom was, want ik ben ervan overtuigd dat ik best nog wel wat stijladvies kan gebruiken (al gaat het de laatste jaren de betere kant op). Maar woensdag sloeg hij de bal toch wel serieus mis! Op een jeansshortje staat geen leeftijd. Ik draag dat ook nog graag en ik ken genoeg knappe vrouwen van boven de 30 en 40 (Mila Kunis, Rachel Bilson, Katja Retsin …) die daar nog altijd prachtig mee staan zonder dat het kinderachtig overkomt. Dus Karen als jij graag naar een festival gaat in een jeansshort: “go for it!!!”
-Ik ben dan toch eindelijk met mijn lenteschoonmaak kunnen beginnen. En die opgeruimde kasten maken mij wonderbaarlijk gelukkig. Zo bevindt onze koekenkast/snoepkast zich op het onderste schap van onze barkast, wegens gebrek aan plaats in onze keuken. Nu hebben wij meestal niet superveel koeken en snoep in huis, maar ik heb wel een chipester in huis. Vaak zag ik de weinige koeken die ik had niet meer liggen achter de berg chips. En we vonden niet altijd de ruimte om de chips te stockeren (voor alle duidelijkheid het was ook een zeer kleine ruimte). Door de kast te herschikken, heb ik heel het onderste schap vrij gekregen waardoor er nu een zee van ruimte is voor snoep/chips en koeken. Te veel ruimte, maar het zorgt tenminste voor overzicht.
–Mei komt eraan, niet alleen ben ik jarig in deze maand (feestje), maar het is ook een maand vol feestdagen. Wat toch voor een beetje rust zorgt tijdens de week.
En hoe zit het bij jullie? Welke kleine dingen maken jullie leven aangenamer?