Op donderdag 5 mei begon er een lang weekend. Normaal had ik dit weekend in Andalucía doorgebracht, maar die reis moesten we verplaatsen. Ik vond dat op het moment dat ik alles moest laten verplaatsen verschrikkelijk, maar kijk in Andalucía was het het afgelopen weekend heel slecht weer en de komende twee dagen zal dat nog zeker zo zijn, als ik m’n weerapp bekijk. Hier was het prachtig weer. Duimen dat in september de zon wel schijnt.

Ik had normaal ook vrij gehad van het werk, maar nu zat ik dus sowieso thuis. Tussen het over en het weer gaan naar het ziekenhuis kon ik er toch wat van genieten.

Op donderdag deed ik m’n eerste fietstochtje van het jaar. Vorig jaar was ik maar één keer kunnen gaan rijden en had ik verschrikkelijk veel schrik gehad op m’n koersfiets. Dus ik had me voor het eerste ritje van dit jaar ook aan zoiets verwacht, maar het lukte wonderwel zonder schrik en ik genoot er zelfs van. Het ging wel ongelofelijk traag, maar ik merk dat door die chemo m’n snelheid bij het lopen ook achteruit is gegaan. En het fietsen ben ik dan nog niet gewoon dus het zal wel een beetje van beiden zijn :-).

Op vrijdag gingen we naar Antwerpen Proeft. Ik had ticketjes gewonnen via Vin du Beaujolais en het was een reden om er eindelijk eens naartoe te gaan. Ik kon niet weerstaan aan een dessert van Roger Van Damme: een chocolade-aardbeienmousse. Superlekker en ook heel licht. Wat soms al eens kan tegenvallen met chocolademousse.

Daarna heb ik nog heel wat hapjes verorberd waar ik geen foto’s meer van nam, dronk ik een mocktail uit een kokosnoot en trapte ik bij Deliveroo zelf een smoothie met de sappentrapper.

Bij Vins du Beaujolais deden we nog een gratis foodpairing-proeverij alvorens weer huiswaarts te keren. Het was de moeite om eens op Antwerpen Proeft geweest te zijn en alles heeft me ook geweldig gesmaakt, maar ik vond de hapjes wel duur. Op pinkstermaandag gaan we eens naar Hap in Heist-op-den-Berg. En we zullen zien of de prijs-kwaliteit daar beter meevalt.

Op zaterdag was ik jarig. Ik kreeg een bijdrage voor m’n nieuwe iPhone en de live-cd van Bart Peeters.

Ik vertelde al eens dat ik op 1 april naar een optreden van hem ging met vriendinnen en dat dat de max was. Wel op 21 augustus ga ik met diezelfde vriendinnen naar het Rivierenhof voor een optreden van hem. Ik ben al langer fan en zag hem ooit aan het werk op Marktrock samen met m’n mama. Maar aangezien hij na de zomer niet meer optreedt tot oktober 2017, liet ik die kans liever niet liggen.

‘s Avonds gingen we nog eten bij Koningsbos. Superlekker allemaal en we konden er op het terras van genieten. We beseften weer maar eens dat we er meer moeten langsgaan. Jammer genoeg is Kasterlee/Lichtaart niet bij de deur.

Zondag was er even een domper op de feestvreugde. In het ziekenhuis lieten ze me enorm lang wachten en we gingen naar mijn mama voor moederdag, moesten bovendien het seitangehakt dat in de ijskast lag eerst nog opwerken en ik moest nog taart gaan ophalen bij de bakker. Er was dus geen tijd te verliezen. Wat bleek, de verpleegster van zaterdag had me de verkeerde spuit gegeven. Waardoor ik 2x na elkaar chemo had gekregen. Dus ze wisten niet goed hoe ze dat moesten aanpakken. Ze hebben mij dan maar de andere spuit gegeven op zondag en op maandag bevestigde de dr. gelukkig dat het voor mij geen probleem was. Ik mocht gewoon m’n laatste spuit gaan halen zoals gepland (ik was even in paniek dat ik deze reeks opnieuw zou moeten doen). De taart werd opgehaald (en versneden door mijn mama voor ik een foto kon maken) en gesmaakt :-).

Op maandag besloot ik nog een verlengstuk te breien aan de fijne dagen en reed ik met m’n fiets naar Antwerpen en terug via de fietsostrade. Dat mag ik nu uitzweten, want ik voel me een wrak vandaag. Het bewijs dat die chemo nog in m’n lichaam woedt. Maar spijt heb ik allerminst. Vandaag regent het toch dus ik rust wel wat en ook de rest van de week heb ik rust gepland. Om dan dinsdag weer aan de slag te kunnen gaan. Verder heb ik ook gemerkt dat de koersbroeken van de Decathlon toch niet voldoen. Normaal heb ik echt geen klachten over hun producten, maar zadelpijn na 47 km, zo hoort het niet te zijn. Dus dat wordt investeren in een betere ;-). Van het truitje ben ik dan wel weer heel tevreden.

‘s Avonds kreeg ik dan m’n laatste spuit. En werd er nog bloed genomen. Waarvan ik daarnet de bevestiging kreeg dat de resultaten goed zijn. Dat gedeelte zit er dus op, nu volgt er nog de maandelijkse bloedcontrole bij de gynaecoloog en dit voor een jaar. Ik weet nu al dat het mentaal een lastig jaar zal zijn, maar ik ga er toch proberen het beste van te maken. Na het laatste spuitje ging ik uiteten met m’n collega’s bij de sava. De schatten hadden ook nog voor een verjaardagscadeau gezorgd. Ze kennen mij daar duidelijk al goed :-). Ik ben echt heel blij met zulke lieve en begripvolle collega’s.

Een fijn weekend dus, dat ik eind deze week nog eens plan over te doen. Al zal het met iets minder weer zijn.