In februari deed ik mee aan de Boost Your Positivity-actie van Danone/Activia. Dat is me toen goed bevallen en dus heb ik me meteen voor de tweede editie ingeschreven. De komende twee weken wordt er vooral gepraat over ochtenden en de daarbij horende rituelen. Dus deel ik ook de mijne graag met jou.

Ik ben geen ochtendmens en dat zal ik wellicht nooit worden, maar met de jaren wordt de hekel die ik heb aan de ochtend gelukkig wel een beetje kleiner. In mijn tienerjaren was ik echt met geen stokken uit mijn bed te krijgen. Snoozen en zo lang mogelijk blijven liggen dat was mijn ritueel. Tijdens mijn studentenjaren in Leuven ging dat zelfs zover dat ik als ontbijt Prince Start-koekjes in mijn bed at, om toch maar wat langer te blijven liggen (gezond is anders natuurlijk). De laatste jaren heb ik echter ondervonden dat dat snoozen mij geen goed doet. Je wordt daar echt niet wakkerder van. Dus gaat de wekker nu om 6.55u en die blijft ook opstaan tot 07.05. Ik luister nog even wat muziek + het nieuws en dan kom ik uit m’n bed. Tot voor kort bleef ik nog tot 07.30u liggen, want ik werkte in Mechelen en kon dus wat langer blijven liggen. Toen ik in juni van job veranderde en wat vroeger besloot op te staan, bleek dus dat ik mij helemaal niet slechter voelde. Integendeel, dat half uur langer blijven liggen deed meer kwaad dan goed. Zeker als ik tijdens dat half uur terug in slaap viel, want dan kon ik mijn slaapcyclus niet afmaken (een slaapcyclus duurt nl. gemiddeld 1,5u). Gevolg nog een hele morgen als een zombie rondlopen!

Na het opstaan ga ik rechtstreeks naar beneden voor mijn ontbijt (waarover volgende week meer). Ik haal de krant uit de brievenbus, begin te ontbijten en te lezen. Veel wordt er hier op dat moment niet gepraat. Waarom? Omdat wij allebei geen ochtendmensen zijn en ik hoef ‘s morgens echt geen drukte aan mijn hoofd. Dat was vroeger in mijn ouderlijk huis wel anders en dan krijg je snel de naam van een ochtendhumeur te hebben. Wellicht is dat voor een stuk zo, maar tegenwoordig loop ik hier ‘s morgens tenminste niet slechtgezind rond. Mijn moeder bedoelde het niet slecht, maar die wilde ‘s morgens vaak al heelder conversaties voeren. Op dat uur functioneer ik echter nog niet naar behoren en laat je mij beter gerust. Ik zal dan ook niet mopperen of dergelijke. Neen, laat mij gewoon rustig doen :-). Na mijn ontbijtje fris ik mezelf op, poets mijn tanden, ik smeer wat concealer (ik ben ‘gezegend’ met eeuwige wallen, ook als ik niet moe ben), foundation en blush op mijn gezicht en rond 08.20u vertrek ik naar het werk. Op sommige dagen is dat al wat vroeger, afhankelijk van hoelang ik erover doe om de krant te lezen.

Sinds juni heb ik glijdende uren en dat is echt een zegen. Stress om op tijd op het werk te raken heb ik niet. Meestal valt het qua file ook mee, al moet ik door werken bij ons in de buurt nu wel een heel eind rondrijden. Afgelopen donderdag moest ik naar onze tweede hoofdzetel in Brugge voor een opleiding (deze week moet ik trouwens nog eens naar daar). En viel het mij op dat ik het eigenlijk helemaal zo erg niet vind om een lange afstand te doen, als ik maar niet constant in de file sta. Dat geluk heb je jammer genoeg niet altijd.

Soit het loopt hier dus redelijk vlot en rustig. Onze poetsvrouw vertelde mij eens dat wij precies geen stressy mensen zijn. Daar sloeg ze de bal toen mis, want ik ben een echte stresskip. Toen ik haar dat vertelde zei ze: “maar jullie zijn altijd zo rustig ‘s morgens.” Toen pas besefte ik dat wij echt wel geen last hebben van de zogenaamde ochtendspits! Nu ja, kinderen lopen er hier nog niet rond. Ik wil er voorlopig nog niet te veel over nadenken welke impact dat zou hebben :-). Ik vrees nl. dat mijn befaamde ochtendhumeur op dat moment wel eens zou kunnen terugkeren. De meeste kinderen hebben het nu eenmaal niet zo begrepen op stilte en rust ‘s morgens …

Deze post werd geschreven in het kader van #boostyourpositivity van Activia. De website vind je hier.