Ik zou je graag eens iets willen zeggen over een verteller, een meesterverteller. Zijn naam is Bart Peeters en hij zingt, presenteert en maakt soms al eens een humoristisch programma. Ik groeide ooit op met cassettetjes van Het Leugenpaleis die mijn papa in zijn auto afspeelde. Nonkel Van Grauwel, Clement Peerens, Cas Goossens … ze passeerden allemaal de revue. En Bart Peeters, dat was ook de man die Sinterklaas persoonlijk kende. De Liegende Doos en de Vliegende doos presenteerde en ons later het Peulengaleis gaf: “Da is jom!”

Hij was zanger bij The Radios en drummer bij CPeX. Tot hij last kreeg van zijn gehoor. Of was het Vettige Swa die in ‘den Thaise jail’ belandde? Wie zal het zeggen?

Gelachen en gehuild

Maar bovenal is hij de man die me met zijn muziek door een heel moeilijke periode hielp. Op 1 april 2016 stond er een optreden in het Depot in Leuven op het programma. Ik was dus naar zijn muziek aan het luisteren, toen ik te horen kreeg dat ik ziek was. ‘Wat nog komen zou’, schreef hij voor zijn overleden vader. Mij deed dat denken aan het kindje dat nooit zou komen. Ik heb m’n tranen vaak de vrije loop gelaten als ik dat nummer hoorde. Dat werkte erg therapeutisch. Andere nummers zoals Lepeltjesgewijs en Konijneneten toverden dan weer een lach op mijn gezicht.

Een jaar later was hij een van de artiesten in Liefde voor Muziek. Tijdens zijn aflevering heb ik tranen met tuiten gejankt. Ik denk dat het Koen Wauters was die hem erop wees dat elk liedje van hem een verhaal vertelt. En dat is het dus. Mooie en pure verhaaltjes vertellen, daar is hij een kei in.

Het is iets uitzonderlijks, het talent om iemand met woorden en muziek te raken in het binnenste van de ziel. Om iemand gelukkig te maken met je nummers. Om me door een van de moeilijkste periodes uit mijn leven te helpen, ben ik hem eeuwig dankbaar. Merci Bart!