Ik sta niet vaak in de file, want ik heb het geluk dat het verkeer tussen Mechelen en Wilrijk best meevalt. Alleen tijdens het najaar gebeurt het wel meer dan eens. De reden daarvoor, zo hoorde ik vorig jaar, schijnt dat het merendeel van de Belgen op dat punt geen verlof meer heeft. Daardoor zit dus werkelijk iederéén op de baan.

Gisteren deden onze vrienden van ACOD daar nog een schepje bovenop. Want omdat er geen openbaar vervoer beschikbaar was, waren er nog meer mensen op de baan. Op de R6 was dan ook nog eens een ongeval gebeurd en daardoor zat de ring van Mechelen muurvast. Maar eigenlijk was de zwaarste ochtendspits van 2017 voor mij niet gisteren. Dat was vorige week donderdag. Toen deed ik 20 minuten over een paar 100 meter. Ik vond bijna de aansluiting met de E19, maar ook daar stond alles muurvast. Dus besloot ik dat dit geen zin had, maakte ik rechtsomkeer en werkte ik van thuis uit tot alles uitgeklaard was.

Fileleed verzacht

Gelukkig werd mijn fileleed verzacht door StuBru. Bram Willems had nl. naar Later With Jools Holland gekeken en zag daar een optreden van Queens of the Stone Age. Nu ben ik geen echte QOTSA-fan. Ik heb een paar nummers van hen in mijn muziekbibliotheek. Daarvan is No one knows m’n favoriet. En ik herinner me nog levendig een discussie met m’n BFF en wat vrienden tijdens ons lunchpauze in een broodjesbar. Zij had QOTSA op Werchter gezien en vond het rotslecht. Ik heb het toen opgenomen voor Josh Homme en de zijnen, ik had ze ook al eens live gezien en vond ze net dan ijzersterk. Dat Dave Grohl zich in die tijd aansloot als gelegenheidsdrummer, zal er ook wel iets mee te zien gehad hebben. Ondertussen heeft ze haar mening herzien hoor :-). Zo gaat dat in het leven, soms had zij gelijk en soms ik.

Maar wat ik dus vorige week donderdag op de radio hoorde. Consider my mind blown! Ik geef eerlijkheidshalve wel toe dat ik een serieus zwak heb voor muziek met strijkers en bombastische nummers met wat dramatiek (Writings on the Wall van Sam Smith is er nog zo eentje). Ik besef wel dat je ervoor moet zijn. Voor mij zou het alleszins niet de laatste keer zijn dat ik het nummer beluisterde. En zo had dat twee keer vertrekken naar mijn werk toch nog wat nut. Maar oordeel vooral zelf …