Marliese’s foodie hotspots #1

Als je me op Instagram volgt, heb je misschien zien passeren dat ik vorig jaar in Andalusië wat ideeën noteerde in mijn blogschriftje. Om er daarna nooit iets mee te doen. Dit was een van die ideeën. Als je me daar volgt, weet je namelijk ook dat ik graag eet. Dus besloot ik geregeld wat ‘foodie hotspots’ te delen. Want gedeelde eetvreugde is dubbele eetvreugde ;-).

Vandaag begin ik met mijn favoriete ontbijt- en brunchplekjes in het Mechelse. Ik ben eigenlijk nooit een ontbijtmens geweest. Sinds dit soort plekjes van ontbijten een feest maakt, is daar verandering in gekomen.

Foom
Foom is toch wel de plaats waar ik het liefste ga. Ik ging er al meerdere keren ontbijten, één keer brunchen en één keer op high-tea. De brunch was indertijd vrij basic, maar wel genoeg. Ondertussen hebben ze dat concept aangepast en krijg je bv. ook pannenkoeken tijdens de brunch. En die pannenkoeken, man man die zijn ‘to die for’. Het zijn wel Amerikaanse dus als je daar niet zot van bent, zal je van deze ook niet echt houden. Anders kan ik je alleen maar aanraden om ze eens te proberen. Ik heb tot nu altijd deze met rode vruchten, Griekse yoghurt en spek genomen. Ja spek, ik vond dat ook eerst wat raar, maar ik neem alle vooroordelen die ik daarover had terug :-).

IMG_0971

De Noen
Bij De Noen ging ik al één keer brunchen en één keer ontbijten. Nu als je er het luxe-ontbijt neemt, reken dat dan ook maar als brunch. Brunchen op zondag kan je er jammer genoeg niet meer, maar je kan het wel afhuren als je met meer dan 15 personen bent. Met minder personen of op je eentje? Dan kan je er nog steeds van dinsdag tot zaterdag terecht voor een heerlijk ontbijt en (naar verluidt ook) heerlijke lunch. Bon wanneer zijn we weg ;-)?


Sister Bean
Bij Sister Bean ging ik al geregeld eens langs voor een taartje en een koffietje en ook twee keer voor de brunch. Eén keer samen met m’n beste vriendin, toen je er nog voor twee personen kon reserveren. En één keer samen met de buren, want nu kan je er enkel maar vanaf 6 personen reserveren. Dat vind ik wel jammer. Toen Lieselot helemaal naar Mechelen kwam, bleven we dus ook met lege handen achter en moesten we op zoek naar een andere brunchplek. Ik vond het de eerste keer ook iets beter dan de tweede keer, maar dat heeft te maken met mijn eetgewoontes. Ik hou niet van koriander (dankjewel zeepsmaak-gen), niet van geitenkaas en niet van feta (de kazen die ik lust zijn eerder beperkt). En in de drie slaatjes die er stonden, zat telkens één van die ingrediënten. Er waren gelukkig ook koffiekoeken, brood, beleg, yoghurt, fruit … dus keuze genoeg. De eerste keer was de keuze echter net nog iets uitgebreider ;-). De koffie en taartjes zijn wel altijd dik in orde.

IMG_0678IMG_0120
En jij ben jij al in Mechelen geweest? Wat zijn er jouw favoriete brunchplekjes?

Getest: TomTom Runner 3 Cardio + Music

In een eerdere blogpost vertelde ik al eens hoe blij ik was om dankzij mijn TomTom tijdens het sporten eindelijk zonder draad door het leven te gaan. Ik beloofde toen al een uitgebreidere review en vandaag is het zover :-)!

img_1077

Een uitzonderlijke dag met veel stappen in Disneyland Parijs.

 

De voordelen:

  • De horloge meet hartslag aan de pols,  gedaan dus met die vervelende borstband die altijd in de weg zit.
  • Ik kan er mijn drie sporten mee meten: lopen, fietsen en zwemmen. Daarnaast gebruik ik het voor m’n core training (ik gebruik dan het sportschool-profiel). Verder heeft het horloge een profiel voor de loopband, voor indoor cycling, freestyle en een stopwatch.
  • Ik kan er mijn muziek voor tijdens het lopen rechtstreeks op zetten.
  • Het heeft een ingebouwde gps-functie en je kan syncen met heel wat sportapps. In mijn geval: Nike +, Runkeeper en Strava. Dit en bovenstaand puntje zorgen ervoor dat ik m’n iPhone niet meer moet meenemen tijdens het lopen. Ik had daarvoor zo’n armband. Met mijn 4s ging dat vlotjes, vanaf ik overschakelde naar m’n 6s werd dat vooral een last.
  • Er zit een stappenteller in. Voor mij was het eyeopener om te zien hoe weinig stappen ik soms op een dag zet.
  • Je kan het horlogebandje vervangen. Dat gaat erg makkelijk.
  • Zowel de horloge als de bluetooth-oortjes die ik erbij kreeg, kan je tussendoor opladen. Er zit voor elk een kabeltje bij met usb-uitgang, dus je hebt een usb-stekker nodig. Die krijg je er niet bij. De batterij van de horloge gaat bij mij momenteel nog tot een week mee. Alleen niet als ik ga fietsen, dan moet ik de avond voor de rit opladen en de avond erna opnieuw. Ik zeg momenteel, want ik ben het aantal loopkilometers weer aan het opdrijven (van 5 naar 10).
    De oortjes gaan redelijk lang mee. Een keer heb ik na het lopen eens het signaal gehoord dat ze bijna leeg waren. Anders laad ik ze gewoon één keer per maand op en dat is voldoende.

De nadelen:

  • In het zwembad meet het je hartslag niet. Wel het aantal gezwommen meters (je moet de lengte van het zwembad ingeven), hoelang je aan het zwemmen bent … Dat wist ik op voorhand niet, dus dat was toch een beetje een teleurstelling. Het meet ook aan de hand van het aantal slagen dat het voelt aan de arm waaraan je het hangt. Ik draag het tijdens het zwemmen rechts. Als ik op techniek werk en enkel op m’n linkerarm zwemmen, komt er geen enkele meter bij :-). Ook als je je armen niet hoog genoeg uit het water haalt, komt er weinig bij. Ik weet niet hoe het met schoolslag zit, want dat zwem ik voorlopig amper. Maar ik veronderstel dat dat ook wel gemeten wordt.
  • De keuze van de horlogebandjes is beperkter dan die van de Polar. Het bandje dat ik net supermooi vind, kan je enkel krijgen bij de versie zonder music en dus niet apart. Van de andere bandjes ben ik niet echt onder de indruk. Bovendien was mijn eerste bandje ook supersnel kapot, gelukkig werd dit door TomTom wel deskundig vervangen, omdat het nog binnen de garantieperiode was.
  • Je moet het horloge erg rond je pols aanspannen om je hartslag correct te meten. Voor mij voelt dat heel naturel aan. Begin dit jaar ging ik een conditietest doen in het UZA. De fysioloog daar vertelde me dat het voor sommige mensen minder evident is. Uit de test daar bleek wel dat mijn hartslagwaarden perfect overeenstemden met wat het ecg aangaf. Da’s beter dan bij mijn ander horloge vroeger. Daar had ik al wel eens een hartslag van ‘0’ (Euhm???), omdat de borstband even de weg leek kwijt te zijn. Maar het is dus erg persoonlijk.
  • Soms mis ik mijn telefoon wel eens onderweg. Gewoon, omdat ik een leuke foto wil nemen of omdat ik besef dat ik niet kan bellen als er iets zou gebeuren (ik ben van nature nogal onrustig). Ik wacht dan eigenlijk ook vol ongeduld op een Apple Watch waarmee je kan bellen.

Een aanrader?
Ik vind van wel, de nadelen wegen voor mij niet op tegen de voordelen. En ik heb nog geen seconde spijt gehad van mijn aankoop.

Wat kost het?

Die van mij kostte 299,95 euro met oortjes inbegrepen. Je hebt goedkopere versies, maar dan kan je er of je muziek niet opzetten of er is geen hartslagmeting aan de pols. Ik kocht ze trouwens bij de Running Store in Duffel en ik kan die winkel enkel maar warm aanbevelen. Zowel voor dit soort aankopen als voor loopschoenen.

Deze blogpost werd niet gesponsord. Ik kocht mijn TomTom-horloge zelf en ik kreeg ook geen korting.