Ik ben moe, het vat lijkt even op. Ik weet niet wat er scheelt dus als er iemand het herkent, dan mag je altijd tips geven.
Een tijd geleden schreef ik nog dat ik ijzer- en b12-tekort had. De ijzerpilletjes gaven me even een boost, maar die lijkt nu voorbij en de b12 neem ik nog steeds. Toch gaat het op en af met m’n energie. De ene dag voel ik me kiplekker. De andere dag raak ik met moeite m’n bed uit. De laatste dagen ben ik ook heel duizelig.
Even dacht ik aan een herval in klierkoorts (de diagnose werd al twee keer bij me gesteld) of CMV. Maar buiten de vermoeidheid wijst er niets in die richting.
Het lijkt me ook geen burn-out, want ik doe m’n werk nog steeds graag en het is er zeker niet te druk. En een depressie is het ook niet, want ik voel me mentaal kiplekker. Het is enkel m’n lijf dat niet meewil en da’s frustrerend.
Ik heb al gedacht aan overtraining, omdat ik het aantal kilometers dat ik fiets noodgedwongen snel heb moeten opdrijven. En door m’n maagproblemen kan ik tijdens het fietsen mijn calorieën niet voldoende aanvullen, maar ik voelde me al moe voor m’n fietstrainingen zo begonnen toe te nemen.
Deze morgen stond ik op met barstende hoofdpijn weer duizelig en doodmoe. Ik dacht even wat langer te blijven liggen, want het was m’n thuiswerkdag en dan kan dat wel. Maar natuurlijk kon ik ondanks de vermoeidheid niet meer slapen. Ik voelde me miserabel en had het nu wel gehad. Naar de dokter bellen voor een afspraak dan maar en in afwachting nog wat doorwerken.
Aangekomen bij de dokter voelde ik me echt belachelijk, want er is natuurlijk niks dat wijst op ‘ziek’ zijn. Er is die vermoeidheid, m’n bloeddruk was as usual weer aan de lage kant. Maar verder: geen koorts, geen keelpijn, geen maagpijn, geen buikpijn, geen oorpijn, geen opgezette klieren. Dan wordt het moeilijk natuurlijk. Hij heeft me wat ijzer voorgeschreven om tussendoor te nemen. Omdat dat tenminste tijdelijk een oplossing bood. Hij dacht dat het een virus was en ik moet het wat rustiger aan doen. Ik kreeg een ziektebriefje voor vandaag, maar aangezien ik al een groot deel van de dag gewerkt had, heb ik de werkdag uitgedaan en ben ik daarna ik de zetel gekropen.
En hier zit ik nu. Ten einde raad, ik wil gewoon terug mijn energierijke zelf zijn. Weten waar het probleem zit. Te meer omdat de kinderwens er natuurlijk is en ik besef dat ik nu nog veel tijd heb voor mezelf en om te slapen. Dat dat met een kindje erbij er zeker niet beter op wordt. En ook voor mezelf. Pas op er zijn weken dat ik ineens bulk van de energie dan denk ik dat het probleem eindelijk over is. Om dan weer eens zo hard met m’n neus op de feiten gedrukt te worden. Zoals ik al aan het begin van deze blog zei als iemand tips heeft ze zijn welkom. En als m’n vatje met energie zich ineens weer vult dan laat ik het zeker weten!