Ik was van plan om deze week nog een langere blog te schrijven, maar door drukte en alles voorbereiden voor m’n vakantie is het er niet van gekomen. Ja, je leest dat goed morgen vertrek ik op vakantie en daar ga ik het bloggen toch maar even loslaten :-).
Ik heb alvast heel wat plannen voor als ik terugkom, maar nu even genieten van zon, zwembad, lekker eten en cultuur in Andalucía. Begin oktober horen jullie terug wat van me. Hopelijk tot dan!
Ik heb al zes jaar een blog, wist wordpress mij maandag te vertellen. Meestal neem ik echter januari-februari 2015 als startpunt. Toen ik in 2010 begon, was het eerder een experiment. Ik begon over series te bloggen tijdens een periode van werkloosheid, maar lang heb ik dat niet volgehouden. Ik vermoed tot op het punt dat ik terug werk gevonden had. Een paar jaar later veranderde ik mijn blognaam naar Read my mind en blogde ik in het Engels. Constant in een andere taal bloggen bleek echter lastiger dan gedacht. Vorig jaar in januari pikte ik de draad op met Kelly’s ‘doodgewone dingen‘ en toen daarna boostyourpositivity volgde was ik helemaal vertrokken.
Ik blog nog altijd minder dan ik zou willen, ik streef naar minstens één post per week, maar zou veel liever twee à drie keer per week bloggen. Ik leg mezelf echter geen druk meer op. Beter een kwalitatieve post dan kwantiteit. Er zijn dips geweest. Toen ik ziek werd, stak ik niet onder stoelen of banken dat ik niet wist hoe het verder moest.
Maar de steun die ik van jullie, mijn lezers, deed me erg goed. En ik ben blij dat ik doorgebeten heb. Het zorgde er ook voor dat ik tijdens het laatste weekend van augustus kon afspreken met een toffe madame: Josefien van Josie’s Little Things. Josefien ging een tijd geleden ook door een moeilijke periode, maar gaat er met opgeheven hoofd tegenaan en besloot zelfs haar droom waar te maken en zelfstandige in hoofdberoep te worden.
We spraken af aan het station Gent-Dampoort waar Josefien me oppikte. Normaal ben ik altijd supernerveus als ik iemand voor het eerst ga ontmoeten. Raar maar waar was dat nu niet het geval, ik was kalm en het voelde een beetje alsof ik had afgesproken had met een vriendin die ik al heel lang niet meer had gezien. We hadden direct wel wat tegen elkaar te vertellen.
We gingen naar FranzGustav waar we beiden de minibrunch bestelden (maar zo mini was die niet), Josefien met een theetje en ik met een ice latte. Lekker koel na een bloedhete week.
Daarna liepen we nog wat rond in het mooie Gent en gingen we daar nog iets fris drinken. Dat was welgekomen, want rond de middag steeg de temperatuur weer tot rond de 30 graden. Het was een enorm fijne dag. In december gaan we dat nog eens overdoen in Antwerpen.
Selfie © Josefien