Maand: januari 2016

door

De boeken van januari

2016-01-27 10.47.42

Nadat ik mijn boekendoel had vooropgesteld ging ik begin januari meteen aan de slag. En met succes, want ik las niet één, maar twee boeken:

Één mens is genoeg: een boek van oud-leerkracht Els Beerten. Dat mij direct meesleepte van het begin. Het eerste deel was ongemeen hard. Herkenbaar ook met momenten, want ik weet als geen ander wat het is om gemanipuleerd te worden door je eigen vlees en bloed, om dan te ontdekken dat het allemaal leugens zijn. Gelukkig was de rest veel minder herkenbaar. Tegen deel 3 was ik wel de affiniteit met het hoofdpersonage verloren, waardoor ik het spijtig genoeg wel een minder boek vond dan haar voorganger Allemaal willen we de hemel. Maar toch een aanrader! Het las ook als een sneltrein. Op een week had ik het uit. En dat was enkel omdat ik niet genoeg tijd had om het op één dag uit te lezen.

How Blogs Work van vroegere klasgenote Stephanie Duval (ja het was precies de leesmaand van auteurs die ik in mijn leven al eens ben tegengekomen :-)). Hoewel ik stukken van dit boek interessant vond, heb ik mij door het merendeel moeten slepen. Gelukkig dat ik het eerste boek op een week uit had, want voor dit boek had ik meer dan twee weken nodig. Had ik dit als eerste gelezen dan was de moed me vast in de schoenen gezonken. Is dit dan een slecht boek? Verre van, het is goed geschreven en staat vol tips, maar ik ben niet echt de doelgroep. Dit is meer voor professionele bloggers. Toen ik Blogboek las, kreeg ik al vaak een benepen gevoel als er dingen stonden zoals: maak een manifest … In plaats van dat het mij motiveert om er dan in te vliegen, krijg ik dan last van faalangst en uitstelgedrag. Omdat het lijkt dat ik niet serieus genoeg bezig ben met mijn blog. Maar Blogboek was verder wel meer vrijblijvend, ook voor de hobbyblogger zoals ik. Toch heb ik eindeloos veel respect voor Stephanie. Toen we samen de Master Journalistiek deden, had ik niet zo veel contact met haar. Er was af en toe wel eens een babbel in de gang voor een les of voor een examen, maar we zaten in andere ‘vriendengroepjes’, je kent dat wel. Het was mij van het begin wel al heel duidelijk dat ze wist wat ze wou in het leven. Sommige van onze lectoren deden al eens smalend toen ze stage ging lopen bij Elle of omdat ze (toen nog) een modeblog had. “Want modejournalistiek dat was toch geen ‘echte’ journalistiek.” En hoewel er nog wel wat klasgenoten effectief journalist geworden zijn (zoals die ene ex-klasgenoot die al in heel wat rampgebieden gezeten heeft voor de krant), vind ik dat Stephanie van hen allemaal al het meeste bereikt heeft in de sector. En ze gaat nog steeds voort op dat elan. Ik ben ook enorm fan van haar blog trouwens. Als je dus een professionele blog wil opbouwen, lijkt me dit een goed boek om ze te beginnen (samen met Blogboek uiteraard :-))!

En nu op naar de volgende boeken …

 

door

USA and the winners (and losers) are!

Het zijn misschien vijgen na Pasen, want onze reis naar de westkust is al bijna een half jaar geleden. Maar toch wil ik jullie deze post niet onthouden. Het was een reis met vele hoogtepunten en ook laagtes. Geen persoonlijke laagtes gelukkig. Ik heb het dan meer over het verkeer bijvoorbeeld. In mei 2012 liep het daar allemaal nog redelijk gezapig, maar nu heb ik een aantal keren doodsangsten uitgestaan. Laat ons zeggen dat de rijkunsten van de Amerikanen er niet op verbeterd zijn. Waar ik het in 2012 nog een openbaring vond in vergelijking met ons verkeer dat altijd best heftig is, was het nu het totaal omgekeerde. Maar goed, genoeg daarover, graag zet ik mijn favorieten (en minder geliefde zaken) eventjes op een rij.

Auto die ik het meeste zag: Toyota Prius. Hun wagenpark verschilt trouwens erg van het onze.
Slechtste eten: Jack in the Box. Denk McDonalds maar dan 1.000 keer vettiger. Dat ik er geen indigestie aan overhield, verbaast mij nog steeds. Het vet druipte letterlijk van en vantussen de hamburger.
Beste eten: Max’s Bistro in Fresno. Ik at er een steak om duimen en vingers van af te likken. Op de voet gevolgd door Centro Woodfired Pizzeria in Cedar City. Het moet sinds een vakantie in Italië geleden zijn dat ik nog zo’n goede pizza at. Prijs-kwaliteit was Los Domingos in Barstow het beste. Ik dronk er ook een geweldig lekkere margarita. Normaal vind ik dat maar niks, omdat daar tequila inzit en ik dat meteen proef, maar dit was dus duidelijk met een betere tequila dan ik gewoon was. Omdat dit restaurant verbonden was aan ons hotel van die nacht, kregen we er de volgende dag ook ontbijt en dat was een van de betere ontbijtjes die ik gegeten heb. Wie zegt dat het eten in Amerika op niks trekt, is trouwens verkeerd. Ik heb enkel slecht gegeten in de Nationale Parken en de paar keer dat we voor junkfood gingen. En dat was in 2012 niet anders.
Favoriete keten om te eten: The Cheescake Factory. Die Godiva Chocolate Cheesecake is nog steeds ‘to die for’.

2015-09-15 18.48.24
Favoriete park: nog steeds Bryce Canyon, op de voet gevolgd door Zion (ik dacht echt dat ik daar elk moment ‘Welcome to Jurassic Park’ ging horen). Uit onze vorige reis naar de westkust vond ik Antilope Canyon trouwens ook een dikke aanrader, maar dat heb je na één keer wel gezien. Yosemite was ook top!

Bryce Canyon
Alcatraz
Golden Gate Bridge
Yosemite

Minst favoriete park: Joshua Tree National Park, ja het was daar mooi, maar op den duur heb je die Joshua Trees wel gezien. Als ik de parken die we in 2012 zagen erbij neem, was Grand Canyon trouwens ook een teleurstelling. We zijn daar dit keer dan ook niet terug naartoe gereden. Maar als je in de streek bent, moet je het wel minstens één keer gezien hebben.

Antilope Canyon
Antilope Canyon

Leukste dier: chipmunks, het woord alleen al. Voor mij onvertaalbaar, want het is niet echt een eekhoorn, al lijkt het er wel op. En superschattig :-).

Hier hoef ik niet per se terug te komen: San Francisco. Ik weet dat er heel veel SF-liefhebbers zijn, maar ik hou niet van die stad. Ik ben er nu twee keer geweest en ik voelde mij er twee keer echt onveilig. De tweede keer ging ik enkel terug, omdat ik de eerste keer Alcatraz niet had kunnen zien. Dat is nu gebeurd en ik hoef er echt niet meer terug te gaan. Zeg nooit nooit natuurlijk, heb ik ooit wel kinderen en reis ik terug naar de USA en willen die de stad graag zien, dan ga ik hen dat ook niet ontzeggen. Maar voor mezelf heb ik het er echt mee gehad.

Grand Canyon

Favoriete stad: LA, ik zou daar echt doodgraag wonen (in The Hills of aan de stranden, niet downtown LA, da’s ronduit lelijk). Die zon, die stranden, de mensen die goed gezind zijn. Dat geldt trouwens ook voor Sonoma, een gezellig stadje vlakbij Napa met minstens even lekkere wijnen. LA en Sonoma worden trouwens op de voet gevolgd door Las Vegas, daar zou ik niet kunnen wonen, maar ik vind het daar zo geweldig. In 2012 dacht ik nog dat dat niks voor mij zou zijn, maar het feit dat je na een drukke reis gewoon enkele dagen aan het zwembad kon liggen vond ik superfijn. Tijdens deze reis zouden we oorspronkelijk niet teruggaan, maar kwamen we er toch terecht. We gingen naar ‘O’ van Cirque du Soleil, een prachtig spektakel dat ik aan iedereen kan aanraden. En we brachten terug een hele dag door aan het zwembad. En als ze mij morgen vliegtuigtickets aanbieden naar daar, ben ik direct weg. Maar dus niet om te gokken, want dat zegt me weinig.

Yosemite

Not my finest moment: toen we gingen wandelen in Yosemite (de tweede dag dat we er waren) en ik mij niet zo top voelde. Daardoor al na een half uur liep te zagen dat ik naar de wc moest. Na eindelijk een wc gevonden te hebben, begon te zagen dat mijn voeten pijn deden (wat ook zo was, ik had achteraf blaren) en wilde dat die wandeling van 12 km zo snel mogelijk voorbij was. Gelukkig zagen we op het einde nog herten van heel dichtbij. Dat maakte het toch de moeite waard.

2015-09-07 16.34.58
Not my finest moment 2: op de boot in Monterey. Een tripje van 4,5 u waarvan ik mezelf op eigen wilskracht 4 u dwong om niet te kotsen. Dat is gelukt en hoewel ik er wellicht uitzag als een lijk, heb ik mij verder wel gedragen. Geen gezaag met andere woorden. Ik heb ook walvissen gezien en dat was superfijn, maar ben toch niet geneigd om nog snel walvissen te gaan spotten. Jammer wel, want dat had zo fijn kunnen zijn en ik wil eigenlijk ook nog wel ooit eens een orka zien, maar dat zeeziek worden dat gaat er wellicht nooit afgaan. En die trip was echt de hel voor mij. Achteraf bleek ook dat de foto’s van op de boot mislukt zijn (te donker), dus nog een extra domper.

Topschoeisel: mijn Teva’s (not approved by Jani). Alle wandeling, buiten die ene van Yosemite die ik hierboven beschreef, heb ik op mijn Teva’s gedaan. En was ik er niet mee uitgegleden de dag ervoor, omdat ik te weinig grip had, dan had ik die dag nooit mijn wandelschoenen aangedaan. Nog altijd spijt van, want zoals gezegd kreeg ik in die schoenen weer maar eens blaren (en na meer dan 10 wandelingen zouden die wel ingelopen mogen zijn) en in mijn Teva’s niet. Jammer dat ze voor wandelingen op rotsen dus te weinig grip hebben (ook in Zion viel ik ermee). Anders zou ik er altijd voor gaan tijdens wandelingen.

2015-09-17 20.54.26
Beste koop: Mijn Adidas-sneakers die in België 30 euro meer kosten en superaangenaam zitten.

2015-09-19 08.24.11

En jij? Ben je al ooit naar de USA geweest? Wat waren jouw hoogtepunten?

door

2016: het voornemen

Zoals ik al eens eerder vertelde, doe ik daar normaal niet aan mee. Maar dit jaar heb ik mij toch één groot voornemen gemaakt. Meer boeken lezen! Op de boostyourpositivity brunch vertelde ik al aan Elke en Sabrina dat ik me had voorgenomen om in 2016 minstens één boek per maand te lezen. Sabrina zei dat ze dit in 2015 ook had gedaan en dat ze er uiteindelijk veel meer had kunnen lezen. Dat geeft me goeie moed.

Ik zie op veel blogs leesdoelen verschijnen waar ik alleen maar kan van dromen. En dan is er voor het tweede jaar op rij ook nog deze challenge. Ik hou die zeker in het oog, want het kan me inspiratie geven om eens een boek te lezen dat ik anders niet zou vastnemen. Voorlopig wil ik de druk echter niet hoger leggen dan één boek per maand.

2015 was qua lezen namelijk een echt dieptepunt. Ik las enkel Blogboek en The Fault in Our Stars. Twee goeie boeken, maar het aantal is voor mij echt bedroevend. Mijn voornemen om na onze reis minder tv te kijken, heb ik waargemaakt, maar helaas heb ik erdoor niet meer boeken gelezen. En toen ik dan tijdens mijn verlof zag dat onze digicorder redelijk aan het vollopen was, wilde ik die eerst leegmaken.

Sowieso zal ik dit jaar eindelijk Eén Mens is Genoeg van Els Beerten lezen en De Moord op Miss België, het boek dat ik voor Kerstmis kreeg. Verder liggen hier nog How Blog Works en Bono 50 in de kast. Die wil ik dit jaar van hun ongelezen status afhelpen. Een tijd terug kocht ik ook een tweedehands exemplaar van Het Geheim van de Kaarten van Jostein Gaarder, een boek dat ik in het middelbaar met veel plezier las en dat ik nog eens wil herlezen. En dan is er nog de boekenbon die ik van mijn mama kreeg en waar ik nog een boek zal mee kopen. Daar zou ik al een half jaar mee kunnen vullen. Daarna zien we wel weer.

Ondertussen heb ik mezelf een Goodreads account aangemaakt en is het doel vastgelegd:

Readingchallenge
Ik laat jullie alvast maandelijks weten hoe ermee gaat!

door

Dit was december/Dit was 2015

Maandelijks blik ik terug op wat er op mijn pad kwam. Voordat je het weet is er immers weer een jaar voorbij.

Cinema: de laatste drie maanden van het jaar deed ik nog een inhaalbeurt. Waar ik in oktober nog naar The Intern ging en in november naar Mockingjay, was het in december tijd voor de nieuwe Star Wars. En neen, da’s geen bevlieging, want ik heb al die films trouw gezien. Alhoewel dat ik mij dat voor episode 1-3 precies nog een beetje beklaag. Die deden de franchise echt geen eer aan. Met episode 7 zijn ze terug op het juiste pad (het pad van de oude films, that is). Ik hield m’n hart op voorhand nochtans vast, want de regisseur is J.J Abrams. Je weet wel die kerel die verantwoordelijk is voor Lost, maar J.J. deed dus wat er van hem verwacht werd :-).

Blogbrunch 2.0: ik ging naar de blogbrunch en dat was net zoals de vorige keer een leuke ervaring met fijne babbels.


Lopen: in december werd er terug meer gelopen. Op 5 december liep ik de Urban Trail van Mechelen, maar ook daarna hield ik het ritme aan. Meer zelfs december was in 2015 de maand waarin ik het meeste aantal kilometers liep. Ik moet al teruggaan naar mei 2014 voor een maand waarin ik er meer deed. Dat was ook de maand waarin ik de 20 van Brussel liep, dus redelijk logisch. Ik hoop dat er hiermee een einde komt aan m’n fameuze loopdip. Het plezier dat ik er in 2014 in had, is helaas nog wel niet volledig teruggekeerd. Dat wil niet zeggen dat ik het tegen m’n goesting doe, maar het is niet meer met dezelfde goesting als toen. Ik heb me alvast wel ingeschreven voor de Urban Trail van Antwerpen samen met een collega. Hopelijk zorgt dat voor voldoende motivatie.

Tv en cosmo: Vanaf 23  december tot het einde van het jaar had ik verlof en zo heb ik onze digibox wat kunnen opkuisen, want daar stond nog heel wat op van toen we op verlof waren: Revenge, Het Huis, Merci Merckx. Tevens kon ik wat bijlezen in mijn Cosmopolitans (ik heb een abonnement op Cosmopolitan USA). Ik hoop dat dit me de kans geeft om in 2016 met een verse lei te beginnen en zo meer tijd vrij te maken voor boeken. M’n verlof verliep dus heel rustig, maar soms is dat alles wat een mens nodig heeft.

Kerst: kerstavond werd hier gevierd met mijn familie. We geven daar al een paar jaar geen cadeautjes meer, maar omdat het feest hier plaatsvond, hadden ze toch wat snoepjes en drank bij. Ons mama bracht ook een boekenbon mee. Op kerstdag kreeg ik een Tangle Teezer (en hoe geweldig is dat ding, dat werkt dus echt :-)) en het boek De Moord op Miss België van Marc de Bel. Dat laatste bleek dus praktisch onvindbaar en wordt niet meer bijgedrukt.

En het zit er dus op 2015. Wanneer ik erop terugkijk kan ik het jaar haast in twee delen verdelen. Een deel waarin het mij echt niet meezat en waarin ik heel diep zat. Het leek zo tergend traag te gaan 2015. Tot in juni, met mijn nieuwe job kwam er ineens vaart in en ging het zo snel dat het precies in een vingerknip voorbij was. Het was natuurlijk niet allemaal kommer en kwel tot juni. Er was de eerste boostyourpositivity, wat me heel veel plezier bracht. Maar toch was het tweede deel een veel fijner stuk: met de reis naar de States, enkele fijne uitstapjes en deel twee van boostyourpositivity. Ik hoop dat ik in 2016 op dat elan kan voortgaan! En ik wens jullie allemaal alvast een prachtig jaar!